Na buiten trainen in de koud, een lockdown rondom de Kerstvakantie en weer een hervatting in de zaal.

Mochten we eindelijk weer eens een wedstrijden spelen, want je kunt nog zo veel trainen maar de wedstrijd spanning kun je nooit nabootsen tijdens trainingen!

Vandaag staat Oost Arnhem C1 op de planning dt is toevallig de enige en laatste tegenstander waar wij in de competitie tegen gespeeld hebben. Zij spelen hun vijfde wedstrijden en dit wordt onze tweede wedstrijd, vorige keer 27 november wonnen wij thuis met 10-9. Dan mag je aannemen dat zij iets gegroeid ten opzichte van ons en dat bleek ook wel want we stonden naar 6 minuten met 2-0 achter. Je kon merken dat een aantal spelers bij ons zoekende waren, scherpte misten, slappe balletjes gooiden en een beetje afwachtend korfbalden.

Gelukkig hebben we vandaag twee wissels "Esra en Fleur" en nadat zij na 10 minuten ingebracht werden, kreeg de wedstrijd de gewenste impuls. Met de gewenste felheid ging ons niveau omhoog en er kwam meer variatie en snelheid in het spel, onze rebound werd goed verzorgd  en we creëerde meer kansen. Zodoende was de ruststand 2-4. Iedereen was weer bij de les en zo gingen we de tweede helft weer vol goede moed in. Ondanks dat Floor geblesseerd was aan haar vinger speelde ze wel een van haar beste wedstrijden en dat werd bezegeld met 2 doelpunten, de laatste raakte de randen van de korf niet eens!

Helaas vond de scheidsrechter het verdedigd en liepen we niet weg van Oost Arnhem. Wij hadden duidelijk het betere van het spel en lieten de bal beter rond gaan, veel kansen maar deze bleven veelal onbenut. Doordat wij de Arnhemmers in de wedstrijd hielden gebeurde weer wat we niet wilden, zij scoorden wel en wij niet. Oost Arnhem kwam terug tot 4-5 maar door Esra kregen we weer de gewenste buffer van twee doelpunten en zo eindigde de wedstrijd met 5-6.

Als ik de beide wedstrijden tegen Oost Arnhem naast elkaar leg dan kun je zien waar we staan en waar onder andere verbeterpunten zijn; Vorige keer begonnen we scherper dan vandaag. We kregen ongeveer even veel kansen als vorige keer dus dat is goed …..alleen de afronding mag wel beter. We gaan zo trainen dat we voor de goede kansen gaan en niet schieten om te schieten! Vandaag hadden we duidelijk meer rust aan het einde van de wedstrijd en de spanning werd ons niet te veel wat vorige keer wel het geval was.

Maar waar we duidelijk in gegroeid zijn dat is de rebound daar ben ik trots op C2, want zonder rebound zul je weinig winnen! Volgende week thuis tegen Olympia C1, dat wordt weer een pittige wedstrijd en daar gaan we naar toe werken met de training!

Groetjes van een trotse coach,

                             

Mats, Banner, Symen, Mika

Aletta, Fleur, Floor, Maud, Eloise en Esra